Γεμάτη κλειδαρότρυπες.
Πώς να κρυφτώ;
Και φαίνομαι και βλέπω
Αρχείο για Δεκέμβριος 2008
When I was a kid I used to pray every night for a new bicycle.
Then I realised God doesn’t work that way, so I stole
one and prayed for forgiveness.
I was never loyal Except to my own pleasure zone Im forever black-eyed A product of a broken home
Χιονίζει μες στη νύχτα
Κι εσύ στέκεις μπροστά
Στην πύλη της Μαδρίτης
Αντίκρυ σου έχεις
Μια στρατιά ολάκερη από πολιτείες
Μια στρατιά που σκοτώνει
Ό,τι πιο ωραίο έχουμε
Την ελπίδα, τα παιδιά, τη λευτεριά, την νοσταλγία
Χιονίζει μες στη νύχτα
Απόψε θα κρυώνουνε
Τα μουσκεμένα πόδια σου
Χιονίζει και τώρα
Που σε σκέφτομαι
Την ίδια τούτη την στιγμή
Μπορεί μια σφαίρα εκεί να σε σκοτώνει
Και τότε
Μήτε χιόνι πια μήτε άνεμος
Πρόσφατα σχόλια